ԵՐԵՎԱՆ, ԱՊՐԻԼԻ 24, 24News
-Պարո՛ն Ինյարիտու, Ձեր կարծիքով, Հայոց ցեղասպանությունից 106 տարի անց, ո՞րը պետք է լինի առաջադեմ մարդկության հիմնական խնդիրը `այդպիսի հանցագործությունների ճանաչման, դատապարտման և կանխարգելման տեսանկյունից:
-Իմ կարծիքով, Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը մի քանի պետությունների համար առկախ խնդիր է: Դա խնդիր է՝ կապված հայ ժողովրդի պատմական արդարության հետ, բայց այն նաև պետք է լինի քայլ, որը կերաշխավորի, որ այդպիսի ծանր հանցագործությունները չկրկնվեն:
-Հնարավոր համարու՞մ եք, արդյոք, Թուրքիայի կողմից ճանաչումը `հաշվի առնելով այդ երկրի ագրեսիվ և ժխտողական քաղաքականությունը: Ի՞նչ կարող է ակնկալել հայ ժողովուրդը արդար հատուցման տեսանկյունից:
-Ես անկեղծորեն հավատում եմ, որ ներկայիս՝ Էրդողանի կառավարության դեպքում դա անհնար է, իսկ մյուսների համար էլ պարզ հարց չէ: Թուրքիան մեկ դար շարունակ հերքում է այս ցեղասպանությունը: Միջազգային հանրությունը պետք է ճանաչի դա, որպեսզի Թուրքիային ցույց տա, որ իր դիրքորոշումն անընդունելի է՝ պատմական, բարոյական և իրավական առումներով:
-Պարոն Ինյարիտու, ի՞նչ եք կարծում, ճանաչումն ու Թուրքիայի ներողությունը բավարա՞ր են պատմական արդարությունը վերականգնելու համար:
-Կարծում եմ, դա կարող է լինել առաջին քայլը: Այն կօգնի բարելավել երկու ժողովուրդների ՝ Թուրքիայի և Հայաստանի միջև հարաբերությունները, բայց դա լավ կլինի նաև թուրք ժողովրդի համար: Որպես օրինակ պետք է հետևել Գերմանիային` իր պատմական պատասխանատվությունը ճանաչելու առումով: Թուրքիան ավելի լավ երկիր կլիներ, եթե նրանք անեին նույնը, ինչ Գերմանիան:
-Ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչն է խանգարում Իսպանիային ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը: Ի՞նչ տեսակետներ կան երկրում:
-Իսպանիայում Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչվել է մի քանի խորհրդարանների կողմից, ինչպիսիք են Բասկերի երկրի խորհրդարանը կամ Կատալոնիայի խորհրդարանը, բայց սպասվում է, որ դա անեն Կոնգրեսը կամ Իսպանիայի կառավարությունը: Կարծում եմ՝ պարզ է, որ Թուրքիան մեծ ճնշում է գործադրում՝ ճանաչումից խուսափելու համար: Հուսով եմ, որ Իսպանիան որպես պետություն դա կճանաչի հնարավորինս շուտ:
--00—ԼՄ